Mooie promo voor stop-motionfilm Anomalisa

Anomalisa is de veelbelovende, eerste animatiefilm van regisseurs Charlie Kaufman (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) en Duke Johnson. De stop-motionfilm krijgt fantastische recensies, gooit hoge ogen op festivals en maakt dit jaar een goede kans op een Oscarnominatie.

Het volwassen verhaal draait om een eenzame man die worstelt met de alledaagsheid van zijn leven en zijn onvermogen om een band te scheppen met mensen. Tot hij op een dag de bijzondere Lisa ontmoet. Zij lijkt voor hem de kans om te ontsnappen aan zijn wanhopige bestaan.

Om het ambachtelijke karakter van de film in de verf te zetten, werpt het nieuwe promotiemateriaal een blik achter de schermen. Indrukwekkende getallen sommen het vele werk op en de camera zoomt in op de minutieuze voorbereiding die aan een stop-motionfilm voorafgaat. Dezelfde tactiek wordt gretig gebruikt door animatiestudio’s LAIKA (The Boxtrolls) en Aardman (Shaun the Sheep).

Oorspronkelijk is Anomalisa ontstaan als een hoorspel, maar animator Johnson en producent Dino Stamatopoulos wisten schrijver Kaufman te overtuigen om er een animatiefilm van te maken. Die twijfelde eerst, omdat kijkers veel meer visuele invulling vragen. Er moest worden nagedacht over de look van alle personages, props en decors. Alle vage elementen, die normaal alleen in de fantasie van de luisteraars bestaan, hadden aanpassingen nodig in het script.

Wat in het begin een halflange animatiefilm van veertig minuten zou worden, groeide uit tot een avondvullend project dankzij de interesse van het publiek. Het succes op Kickstarter opende de deuren bij de Britse investeerde Snoot Entertainment, waardoor uiteindelijk een prent van negentig minuten werd gemaakt voor ongeveer 7,5 miljoen euro. Toch bracht dat grotere (maar in Hollywood nog steeds bescheiden) budget beperkingen met zich mee: tijd of geld voor aanpassingen was er niet, dus moest de animators bijna alles in één keer goed doen – aan een tempo van twee seconden per dag.

De karakters in Anomalisa hebben een gezicht dat uit twee afneembare helften bestaat. Elk personage had ongeveer 150 bovenkanten en evenveel onderkanten. Al die stukjes zorgden samen voor verschillende expressies en werden met de hulp van een 3D-printer gemaakt. In tegenstelling tot de meeste films die met deze replacement animation-techniek werken, werden de lijntjes tussen de helften niet weggewerkt tijdens de postproductie (iets waardoor de filmmakers weer wat tijd en geld konden besparen).

Niet alleen de lichamen, maar ook de ‘spiegels van de ziel’ moesten erg realistisch zijn. Voor de ogen werd geëxperimenteerd met glazen ogen en de kijkers van poppen. Niets was goed genoeg, dus hebben de makers zelf ogen gecreëerd met een zachte, witte silicone als basis, een harde, handgeschilderde, 3D-geprinte kern en een laagje hars eroverheen om ze te doen blinken wanneer ze verlicht werden.

Met uitzondering van de hoofdpersonages lijken alle andere figuren erg goed op elkaar. Kaufman liet zich daarvoor inspireren door het syndroom van Frégoli. Wie aan dat waanidee lijdt, denkt dat de verschillende mensen uit zijn omgeving eigenlijk steeds dezelfde persoon met een vermomming is. Aangezien alle nevenpersonages in Anomalisa ingesproken zijn door acteur Tom Noonan, paste dat perfect bij de film.

Vanaf 25 februari 2016 draait Anomalisa in de Nederlandse zalen. De eerste trailer voor de animatiefilm vind je in ons vorige bericht.

Anomalisa – Featurette

(Via ComingSoon en ScreenDaily)